VUB-alumnus Jef Brouwers inspireert:

Mentor & Professional Jef Brouwers (75) is Sportpsycholoog en een man van 12 stielen, maar zonder 13 ongelukken. Via zijn scheidsrechterschap kreeg hij een voet tussen de deur in de sport, ‘een droom’. Nu werkt hij met heel wat bekende topsporters samen, van Belgische atleten die trainen voor de Olympische Spelen tot de Red Lions. Zijn tip voor studenten: ‘Zet je dromen expliciet op papier’.

Wil je net zoals Jef Psychologie studeren? Ontdek dan snel de opleiding! Heb je vragen voor Jef  na het lezen van dit artikel? Of ben je gebeten door zijn profiel? Contacteer hem dan zeker via LinkedIn.

‘Psychologie vanuit de belangstelling voor mensen’

‘Na het middelbaar werkte ik bij het leger waar ik veel belangstelling had voor mensen. Vier jaar later ben ik uiteindelijk opnieuw gaan studeren en koos ik vanwege die belangstelling voor de studie Psychologie. De VUB selecteerde ik vanuit mijn overtuiging. Ik ben fervent aanhanger van Poincaré en de vrije gedachten.'

Een fantastische tijd

Was je achteraf tevreden dat je opnieuw bent gaan studeren en voor Psychologie koos?

‘Ik heb er alleen maar goede herinneringen aan en heb een fantastische tijd beleefd. In mijn derde jaar was ik niet geslaagd, wat niet prettig was. Ik heb toen de rector benaderd met de vraag om twee jaren in één jaar te combineren omdat ik echt in vier jaar afgestudeerd wilde zijn. Dit is toen gelukt. Het is misschien een beetje naïef, maar ik loop weg van negativiteit en probeer dat altijd te vertalen in positieve dingen.’

Welk moment uit je studententijd zal je nooit vergeten?

‘Tijdens mijn studies waren we een kleine gemeenschap van nog geen 1000 Nederlandstalige studenten. Wij organiseerden een toneelvoorstelling die we tweemaal brachten voor steeds 2000 man en dat was fantastisch. Wij hadden ook met enkelen het ‘schrikbewind’ opgericht, gebaseerd op de Franse Revolutie. Wij deden studentikoze dingen zoals thé dansants en namen onszelf niet ernstig rond serieuzere onderwerpen. Het was fijn dat we veel dingen samen deden en iedereen elkaar kende. ‘

Is er een professor die zal je altijd zal bijblijven?

‘Ik herinner mij dat ik veel leerde van Prof. Jean-Pierre De Waele, dé prof in de psychologie. Ik zocht hem ‘s avonds op en dan babbelden wij. Ik discussieerde met iemand waar ik een groot voorbeeld in zag, hij deelde alles en vertelde mij veel over de persoonlijkheid van de mens.’

Tips & tricks voor studenten

De studiekeuze: ‘Zet je dromen expliciet op papier’

‘Start met je dromen expliciet op papier te zetten. Zie ze niet als doelstellingen want zo geraak je in een tunnelvisie, dan is er niets dat je aantrekt. Je moet ruim kunnen blijven denken en ervoor zorgen dat je een parachute hebt waarmee je altijd op de grond kan landen.’

‘Mijn zoon gaat naar het vierde jaar Psychologie en in het laatste jaar humaniora was de meest gestelde vraag “Wat ga jij doen?”, het vaakst beantwoord met “Ik weet het niet”. We zijn toen met een charter begonnen waarin alle elementen aan bod komen van wat zijn studiekeuze zou zijn vertrekkende vanuit zijn dromen. Dat is wat ik aan studenten aanraad. Wanneer je niet weet hoe dat je dat moet doen, moet je daar hulp bij vragen. Geen hulp in de zin van “ik zal je brengen tot bij je keuze”, eerder een begeleidend proces zodat je als student inzichten verwerft in de kwaliteit van je toekomstige leven. Kies niet op basis van curricula maar op basis van de kwaliteit die jij aan je leven wilt geven.’

Eerstejaarsstudenten: ‘Zorg voor voldoende discipline, structuur en planning’

‘De studies nu zijn totaal anders dan toen. Het is heel belangrijk om je dromen voor ogen te houden en bij te houden wat je met de kwaliteit van je leven wil doen.  Plan ook meer doorheen het jaar, zodat je tijdig alles onder de knie krijgt. Hiervoor heb je voldoende discipline, structuur en planning nodig.’

Laatstejaarsstudenten: ‘Doe een stage waarbij je veel in het bedrijf kan ontdekken’

‘In voorbereiding van het afstuderen is het belangrijk dat je opnieuw een charter voor jezelf maakt en afvraagt: “Waarom doe ik dit of dat?” “Waar wil ik in terechtkomen?”.’

‘De beste manier om een idee te krijgen van het bedrijfsleven, is door een stage te doen in een bedrijf waar je niet onmiddellijk een job hebt maar waarbij je veel kan ontdekken. En als je iets extra studeert zou ik dat niet in eigen land doen. Erasmus is ongelofelijk belangrijk en verruimt je geest.’

Hoe scoor je een eerste ‘echte’ job?

‘Een carrièrepad van 12 stielen en 13 ongevallen, alleen zijn die ongevallen nooit gebeurd’

‘Dat is wat mensen zeggen als ze mijn carrièrepad bekijken. Ik ben eerst beginnen werken aan de universiteit, heb daarna lesgegeven in lichamelijke opvoeding, dan op een psycho-pedagogisch centrum gewerkt, bij het drugscentrum JAC gewerkt, begonnen als zelfstandig psycholoog, dan in een bedrijf gaan werken, mijn eigen bedrijf opgericht en gestopt. Daarna ben ik gaan werken bij ex-collega’s die een eigen bedrijf hebben opgericht en mij vroegen er mee in te stappen. Dat is bij TICkA, waar ik nog steeds werk.’

Psycholoog in de sport: ‘in de jaren ‘80 werd ik ermee uitgelachen’

‘Het was mijn droom om in de sportwereld terecht te komen. Ik speelde voetbal en was ook scheidsrechter omdat ik psycholoog in de sport wilde worden. De essentie van scheidsrechter is psychologie: “Je hebt het reglement”. Maar hoe ga je ermee om? Als ik in 1980 aan mensen vertelde dat ik Psychologie wilde gebruiken in de sport, werd ik uitgelachen. Om aan een lief te geraken moest je vooral niet zeggen dat je Psychologie studeerde. Onze richting viel toen nog onder de faculteit Geneeskunde. Doordat ik scheidsrechter was, heb ik dan een ingang gevonden in de sport, ben ik scheidsrechters beginnen begeleiden en zo ook in andere sporten terechtgekomen.’

‘Psychologie is een vak dat miskend is’

‘Je hebt gezond verstand, daarmee kom je ergens maar dat maakt je nog geen psycholoog. Dat is een permanente strijd. Ik ben geen hulpverlener, ik ben een uitlegger zodat mensen verstaan: “Hoe ben ik nu in die situatie terecht gekomen”. Bij een psycholoog kom je om te begrijpen. Heel vaak gaat dat rond het niet zien van de dingen die gebeuren en niet voelen wat men wil voelen. Het leven is alleen maar voelen. Als je iemand tegenkomt ga je niet denken: “Kan ik hier een relatie mee hebben”. Het is gebeurd voor je het weet.’

Wat vind je nog belangrijk in de psychologie?

‘Het is belangrijk om te weten dat wanneer je iets verandert in een situatie, de hele situatie verandert. Dat heeft De Waele mij uitgelegd. Je moet holistisch denken. Als je een taart koopt, dan kan je niet eerst een stukje proeven, kijken of deze goed is en daarna afgeven. Die taart is heel goed, maar je kan die niet meer afgeven. Veranderingen in het leven worden soms onderschat. Het is zeer belangrijk om te voelen of het goed zit. En te durven voelen dat het niet meer gaat.’

‘Voor psychologen is het ook belangrijk om te weten dat je eigen mening niet telt. Wat ik zeg tegen mijn stagiaires is: “Als jij hier komt werken dan ben je geen mens meer’”. Al je vooroordelen moeten verdwijnen. De mens staat centraal, jij moet geen mens maar professional zijn. Jij moet werken met psychologische kennis. Je doelstelling zit ‘m erin dat de mens begrijpt waarom hij of zij daar zit.’

‘Wij leven in een corrigerende wereld, altijd is er ergens een correctie. Ik ben een voorstander van connectie, er zijn maar twee letters verschil.’

Hoe kijk je vandaag terug op je jaren aan de VUB?

‘Ik ben een absolute fan van de VUB, daardoor ook van de psychologie en mijn studies. Zij hebben mij heel gelukkig gemaakt. Ik ben waarschijnlijk bevooroordeeld in mijn mening, maar ik blijf kritisch in de evolutie. Ten opzichte van de toekomst denk ik dat de VUB en de faculteiten meer moeten connecteren, ook op persoonlijk vlak. De sociale media zijn actief, dat juich ik toe.’

Wat was je grootste professionele uitdaging in je carrière als psycholoog? En wat leerde je daaruit?

‘Mijn grootste levensuitdaging was om in een systeem te kunnen functioneren. De grootste professionele uitdaging is om altijd emotioneel intelligent te blijven en niet te direct te zijn. Ik ben zelf een prestatiegedreven persoon en soms moet ik mezelf eraan herinneren dat ik niet de norm ben. Het is een professionele uitdaging om mij eraan te herinneren dat de andere de norm is.’

Hoe ziet een doordeweekse werkdag eruit?

‘‘s Morgens neem ik eerst de tijd om kranten te lezen en te ontbijten. Daarna heb ik meetings met bijvoorbeeld onder andere de technisch directeur van een profclub, een collega, een consultatie met een koppel, een speler, karate-atlete, sneeuwsporter, skiër en dan een meeting met de technisch directeur van al die sporters.’‘

Wanneer ik op mijn gsm kijk, kan ik soms in 30 minuten al 13 Whatsappen gekregen hebben van atleten. Ik vind het geweldig om te connecteren. Wij leven in een corrigerende wereld, altijd is er ergens een correctie. Ik ben een voorstander van connectie, er zijn maar twee letters verschil.’

#DeWereldHeeftJeNodig - Hoe draagt een psycholoog bij aan een betere wereld?

‘Ik word al heel mijn leven beschouwd als iemand die daarmee bezig is omdat ik niet aan de kwaliteit van het leven laat tornen. Als psycholoog moet je tevreden zijn als mensen zeggen: ik voel mij beter, ik kan zelf iets bedenken. Je hoeft mensen niet te helpen. Zij weten wat goed is voor hen en als ze het niet meer weten dan kan je uitleggen waar de knoop zit. Wanneer je afhankelijkheid creëert, niet alleen bij de psycholoog, dan gaat de essentie van je werk verloren. Ik ben ook van de overtuiging dat mensen die andere mensen helpen een beetje een afhankelijkheidssituatie creëren.’

‘Algemeen voel ik te weinig liefde en genot vandaag. Het leven moet getypeerd worden door genieten. En dat is ook mijn vak: sporters laten genieten in plaats van dwangarbeiders te worden van een medaille.’

Wil jij net zoals Jef Psychologie studeren? Ontdek de opleiding.