Yessin, wie ben jij?
 
Yes, Yessin dus. Bachelor- en Masterstudent criminologie en Vicepreases BSGgtgv. Samen met Timo Steffens, de vice van de ACE (Association des Cercles d’Etudiants) sta ik in voor de organisatie van het feest op de Zavel en de daaropvolgende stoet door de stad. Dat doen we in nauwe samenwerking met de vicepraesides van alle deelnemende kringen. Daarnaast ben ik nog voorzitter van Jong Groen in Brussel en klus ik regelmatig bij als jobstudent bij Scooty, een deelsysteem van elektrische scooters.
 
Hoe verliep de voorbereiding?
 
Onmiddellijk na de eerste zit zijn we voor het eerst bijeen gekomen en hebben we besloten dat we opnieuw gemotoriseerd wilden werken. Niet met vrachtwagens maar met bestelwagens, genre pick-up. Dat is immers de beste manier om met ‘pitstops’ de stoet te ritmeren, te animeren en samen aan de eindmeet toe te komen. Eind augustus liet de ACE weten geen camionetten te lusten maar gingen ze wel akkoord dat wij die voor onze rekening namen.
 
Vanaf dan vertrok de eerste van een reeks officiële aanvragen naar het stadsbestuur waarop we telkens de vraag naar meer details kregen. Eind september kregen we te horen dat het gemotoriseerde luik negatief geadviseerd werd. We hebben dan nog via het kabinet van schepen Els Ampe de overheid gevraagd dit standpunt te herzien, opnieuw met het akkoord van de ACE maar die deden er verder het zwijgen toe. Na een gezamenlijk standpunt op 22/10 volgde er uiteindelijk nog een vergadering met de politie en andere stadsdiensten. Daarop werd geconcludeerd dat, indien we niet elk apart een aanvraag zouden indienen, ACE medeverantwoordelijk was bij gebeurlijke ongevallen. Met de hulp van een advocaat hebben we dan nog een onderling contract opgesteld waarbij wij (BSGgtgv) die verantwoordelijkheid opnamen, maar Timo kreeg geen mandaat van ULB-zijde. Of dit nu kwam door foutgelopen communicatie  of dat er een verbod zou geweest zijn van de ULB-overheid laat ik in het midden. Daarna heeft burgemeester Close het negatief advies bevestigd. Einde verhaal.
 
Of nee, toch niet. Na jaren negatieve ervaringen met Visit Brussels, professionele regisseurs van grote evenementen, zijn we dit jaar overgeschakeld naar de ESL-groep, een gelijkaardige vaste partner van de ULB. Helaas bleef de samenwerking met beveiligingsfirma CARESC, en die is niet echt positief. In plaats van zich te gedragen als onze werknemer, we betalen hen tenslotte, verdedigden ze op geen enkele vergadering ons standpunt. Dit leidde bv. tot een meeruitgave van 2500€ om mogelijk kwaadwillige vrachtwagens te stoppen door middel van het pitagone systeem, waar vorig jaar de politie die kost nog voor haar rekening nam. Gelukkig heeft de politie in laatste instantie nu nog toegezegd om dit zelf te voorzien.
 
Is er dan geen verbetering tegenover de laatste jaren?
 
Toch wel. Er komt geen afgesloten ‘feestdorp’ op de Zavel. We mogen het hele plein gebruiken. Er zijn wel enkele heras hekken aan de ingangen want de richtlijn Jambon verplicht immers tot toegangs- en rugzakcontrole, maar we mogen er blijven vanaf de middag tot vijf uur. Eigen drank meebrengen mag, (in plastic!) maar via je kring een polsbandje kopen voor 10€ is natuurlijk stukken eenvoudiger. Er zullen fanfares en gildes zijn, en die gaan samen met de vaandeldragers van de kringen trachten om de stoet te ritmeren. Het wordt dus hoe dan ook een feest en we zullen als vanouds de stad bezetten, daar kun je van op aan. Na het door ACE té vroeg gecommuniceerde thema over homofobie hebben we met het asielthema opnieuw een sterke politieke boodschap, want ook dat is een vast onderdeel van St. V.
 
Conclusie?
 
We moeten onze lessen trekken. We krijgen steeds meer het gevoel we niet langer welkom zijn in de stad. Dit in tegenstelling tot de plannen van onze rector met Konekt Brussels en  de pas gelanceerde nachtbus. We zullen daarom onmiddellijk na deze editie al beginnen aan de organisatie van de volgende. Om te beginnen moeten we van de academische overheid steun bekomen om toch gemotoriseerd af te zakken naar het centrum, we zullen dat volgende keer beter moeten argumenteren. We moeten ook werk maken van de erkenning als immaterieel cultureel erfgoed. Eventueel denken aan niet gemotoriseerde alternatieven zoals paard en kar, maar ook die stuiten op negatief politioneel advies. Soit, werk aan de winkel, maar so be it. Op 20 november is de stad van ons. Ook de komende jaren.